Het spel van de mesetas

Vanaf vandaag gaan we richting de mesetas, voor ons nederlanders is dat eigenlijk best normaal lijkt mij eindeloze vlakte heuvel op nieuwe vlakte zover als je kunt kijken, dal in en weer opnieuw beginnen. Anderen vinden het saai ik vond het wel gaan. Vanmorgen vroeg opgestaan en aanvankelijk alleen begonnen, nog snel een bakkie leut,dat had ik niet moeten doen. Ik was een half uur onderweg toen ik ontzettende aandrang kreeg, en natuurlijk kon ik in de wc-papier niet vinden in mijn rugzak, gelukkig kwamen er 2 aardige dames langs die me van het nodige papier voorzien, ook weer opgelost. Een half uurtje later Kom ik in een dorpje met een bar tijd voor ontbijt, ik zit net komt iedereen binnen; Michael, Marlies, en hoe ze het hebben gedaan weet ik niet maar ook Carsten en Erik de denen. Gezellig gegeten en weer verder, de denen doen maar 25 km vandaag maar wij iets meer dan 30, maar die zien we wel weer. Om 2 uur in het dorpje waar we overnachten, eerst mijn dagelijkse taken, en dan gezellig bijpraten in de zon. Buenos noches eigen