Jeff

De albergue waar ik afgelopen nacht was, was een zeer bijzondere daar was iedereen het over eens, een donativo dus vrijwillige bijdrage voor het verblijf, het diner en het ontbijt. Het diner wordt gezamelijk klaar gemaakt, maar ik heb mazzel te veel mensen in de keuken, ik ga daarom even van de zon genieten in de tuin, Marcel een roemeense journalist/schrijver/poët zegt: Roelof I think it is a good time to get a nice cold beer. Wie ben ik om daar tegen in te gaan, dus we zoeken de plaatselijke bar op. Om 19:00 worden we verwacht voor het diner en we zijn op tijd terug.
Iedereen schuift aan, iedereen moet opstaan zijn naam noemen en het land van herkomst, daarna genieten we van een  heerlijke salade, en we applaudiseren en bedanken de gasten van gisteren die de maaltijd mogelijk hebben gemaakt middels hun donatie.
Er volgt een heerlijke gevulde linzensoep en een dessert, de sangria vloeit rijkelijk dat is maar goed ook want op het laatst wordt er per taal gevraagd om een lied te zingen, wij zingen toepasselijk vader jacob ( mijn voorstel omdat het lied oorspronkelijk gaat over de pelgrims, vader jacob is de heilige jacobus ) keurig in canon, het oogst een groot applaus, de 2 mooiste bijdragen komen van denemarken, een jong meisje ik schat haar een jaar of 22 beetje gothic gekleed, maar een gouden stem zingt dit geweldig mooi liedje, en Marcel, hij zingt een oud roemeens  melancholische chanson, prachtig die man verbaasd me keer op keer.
Na het diner volgt een ovetdenking in een soort van kapel, in een paar talen worden enkele bijbelteksten voorgelezen, daarna gaat er een kaars van hand tot hand en een ieder mag zeggen waarom of aan wie hij zijn camino opdraagt, ik wens iedereen alle liefde in de wereld toe ( in het duits, omdat degene die de kaars aan me overdraagt duits heeft gesproken)
Tot besluit  ag iedereen in zijn eigen taal maar allemaal tegelijk het onze vader uitspreken, ik eindig een beetje geneerd als laatste want ik loop 2 zinnen achter.
Tijd om  naar bed te gaan, ik heb een 4 persoons kamer dat is relaxed want we vinden het allemaal niet nodig om voor half 7 op te staan.
Na het ontbijt vertekend ik pas tegen half 8 ik verwacht dan ook niet veel meer dan 25 km te lopen vandaag het lopen gaat uitstekend ik loop het grootste deel van de dag alleen, Na de koffie hebben we een lange etappe van 12 km ik besluit even te pauzeren, een blikje frisdrank met tortilla (een omelet met aardappelen en ui)
Als ik de reis voortzet krijg ik ineens last van een stekende pijn in mijn scheenbeen, en uit ervaring weet ik dat dit niet goed is, ondertussen komt Jeff bij me lopen.
Jeff is 49 en komt uit London Canada, Jeff is een manager bij een telecom bedrijf, gisteren vertelde Enrico dat de gozer uit de limonadekraam zei dat er drie reden zijn waarom men de camino kan lopen; 1 religie 2   sport 3 seks
Ik vraag Jeff Wat zijn reden is hij zegt, geen van deze redenen, ik heb er over gelezen, en het intrigeerde me, de geschiedenis waarom gaan mensen al eeuwen lang deze weg? Dan moet er iets zijn, en ik heb ook dagelijks mijn kippenvel momenten.
Ik volg momenteel een deeltijd studie geschiedenis omwille van de camino.
We blijken meer gemeen te hebben dan ik in eerste instantie dacht, want ook de ouders van Jeff komen uit nederland, evenals zijn schoonouders.
Ondertussen kan ik niet meer lopen van de pijn dus zoeken we een herberg, ik vraag een zakje ijs, dat verlicht de pijn, Na de siesta koop ik de pharmacia leeg en hoop dat het morgen beter gaat.
Buenos noches