Sepp

Vandaag voor ben ik officieel begonnen met lopen en Bert je hebt weer gelijk ik lijk wel gek, vanaf de 1e meter gelijk omhoog en dat de eerste 20 kilometer, de laatste 5 kilometers gingen daarna haast stijl naar beneden.<br>
Gelukkig is er ook genoeg te genieten, het zonnetje kwam er gelijk al bij waardoor de vele bloemen een zwoele zoete geur langs het pad stuurden, leeuwerikken fluiten een vrolijk deuntje, voor mij kan het niet mooier beginnen.<br>
Voor mij loopt een grappig mannetje zigzaggend over de weg, hij stelt zich voor als Joseph maar iedereen noemt hem Sepp.<br>
Sepp is 59 en is een gepensioneerde braziliaanse militair, hij is op rondreis geweest met zijn vriendin door Portugal, Spanje, en Frankrijk, de vriendin is weer naar huis en hij gaat de camino lopen.
Ik vraag Sepp waarom hij zo zigzaggend over de weg loopt, waarop hij antwoord: dan loop ik wel een paar meter extra maar voor mijn gevoel is het niet zo stijl.
Logica van een pond worst dacht ik eerst, maar bij het afdalen liep ik ook te zigzaggen.
Sepp is een man met groot hart als ik kramp krijg komt hij bij me staan en snijd een paar schijfjes van een komkommer voor me af en zegt langzaam op kauwen, da verdwijnt de kramp, of het door die komkommer kwam of de extra slok water weet ik niet maar de kramp ging langzaam over.
Na het kramp incident ontfermt Sepp zich over een paar Denen met wie hij rek en strek oefingen doet, we besluiten samen de dag verder te lopen, en tegen een uur of 4 berijken we Roncevalles, een oud gebouw met een super modern hostel.
Heerlijk gedouched en mijn kleren gewassen, nu even mijn blog bijwerken en om 7 uur aan tafel voor het pelgrims menu in het restaurant. Buena notte en wellicht tot morgen.