Regen en onweer

Redelijk geslapen vanacht, ik werd om 6 uur wakker omdat er vreemde geluiden uit de badkamer kwamen het bleek Carsten te zijn hij heeft maagkrampen, ik vertel hem dat hij alleen thee en beschuit moet eten vandaag.
Maar zoals gewoonlijk luisterd er niemand naar mij en na een kop koffie nemen de krampen toe, Ronald de zuid Afrikaan heeft echter de apotheek van zijn zwager op de rug en tovert een pil op tafel, Na een poosje gaat het beter, tijd voor een pauze, wéér een kop koffie en wéér de krampen dit maal echter zo erg dat hij moet liggen, tot overmaat van ramp gaat het ook nog regenen.
Gaan jullie maar verder zegt hij tegen Ronald en mij, Erik blijft wel bij mij.
Dus loop ik nu verder met Ronald.
Ronald heeft een rugzak, zijn vrouw is vorig jaar gestorven aan kanker, en omdat hij gepensioneerd is heeft hij moeite met het indelen van zijn dagen, hij mist zijn vrouw.
Een jeugdvriendin van hem die ook weduwe is heeft hem aangeraden om de de camino te lopen om zijn hoofd op orde te krijgen, en wellicht een relatie met haar aan te gaqn, zijn vrouw heeft hem dit gezegd voor ze stierf.
En zielige oude man die ik ben liep ik te janken toen hij de laatste dagen en de crematie beschreef, gelukkig liep ik voorop.
Een grote bui hangt voor ons en met een beetje mazzel berijken we een barretje en blijven droog, echter de volgende bui blijft ons niet bespaard, Na de bui even een foto moment.
We zitten nu in de bar en hij leest zijn smsjes voor die zijn geschreven in afrikaans grappig, want als ik een woord niet niet weet in het engels zeg ik het in nederlands en hij snapt wat ik bedoel.
Nou de pasta wacht ik moet aan tafel .
Buenos noches