Vanessa

Gelukkig vandaag niet niet zo vroeg opstaan half 7, om 7 uur loop ik het klooster uit. Het regent een beetje, " buigie veurt stoevm" zul oes kokie zegn.
Ik laat het oude centrum achter me en beland tussen de betonnen dozen van de grote stad, de motregen gaat over in pijpestelen, we lopen over een schijnbaar verlaten industrieterrein troosteloze omgeving.
Na een half uurtje wordt het droog en doemt het plaatsje Virgin del camino op, dat betekent dat we gaan ontbijten.
Ik schuif aan bij Gofert, nederlander die van de week zijn 50 ste verjaardag heeft gevierd en zijn reisgezel en jonge duitser die hij heeft ontmoet tijdens de camino we hebben elkaar al vaker ontmoet.
Even later schuiven Vanessa en Iris aan beide dames zijn over de 65 ik heb ze een paar dagen geleden ontmoet toen ik met Jos liep ze sliepen op de zelfde kamer en we hebben veel met ze gelachen.
Na de koffie loopt Vanessa met me mee,we lopen een alternative route de camino frances loopt nl over de vluchtstrook van een autoweg niet het meest ideale wandelpad.
We schieten redelijk op voor we het in de gaten hebben zijn we in de plaats waar we moeten zijn maar veel te vroeg om te stoppen half 12, ik besluit verder te lopen maar Vanessa niet ik loop even een winkeltje in en als ik weer buiten kom zegt Vanessa ik heb me bedacht ik loop met je mee het zal ergens tussen 12 en 15 km zijn.
Ze is lid van het genootschap voor sint Jacob in engeland en er is een herberg van dit genootschap over ongeveer 2 nachten en als ze nu doorloopt dan hoeft ze morgen of overmorgen geen extra km te lopen alleen.
Ik vind het prima want alleen lijken de kilometers langer.
We zijn nog geen 500 meter op weg en ik heb al spijt van mijn besluit het is asof iemand met een mes in mijn been steekt, maar ik blijf bij mijn motto niet klagen maar dragen, en stap zonder iets te zeggen door.
Vreemd genoeg wordt de pijn weer dragelijk na een uur.
We  naderen Na 2 uurtjes het dorpje dat op 10 km van de in totaal 15 km ligt, aan het begin van het dorp staat een groot bord met albergue santa lucia, ik wordt heel erg blij want ondanks dat de pijn dragelijk is ben ik toe aan rust.
We zien de herberg niet dus ik loop de plaatselijke bar in en vraag waar de bar is, het antwoord wordt natuurlijk gegeven in het spaans en als ik het goed heb begrepen is ze gesloten en gaat pas open in " goeni", juni dus, aangezien dat nog even duurt zin we gedwongen om nog even door te lopen.
Net buiten het dorp staat er een bordje hotel, ik kijk mijn mede pelgrim aan en zij zegt zullen we kijken wat het kost?  Ik zeg ok maar hooguit 25 euro de man, ok zegt ze.
We komen aan de deur en de eigenaresse van het kleine hotel zegt 40 euro de man, maar maaltijden, gebruik wasmachine, internet en drinken inclusief.
We overleggen nogmaals, geen gesnurk, geen licht aan om 4 uur.... kunnen we 2 bedden krijgen? No problemo zegt ze, ok dan blijven we.
Super hotelletje heerlijk gegeten met nog 4 andere gasten.
Heerlijk een eigen douche, niet wachten in de rij en geen natte vloeren.
Ik trek mijn hele rugzak leeg en doe alles in de was op een t-shirt en korte broek na.
Ok ga nu een poosje slapen.
Buenos noches.