maandag 28 mei 2012

Timo

Het begint echt een routine te worden, elke dag het dezelfde ritueel, opstaan, tandenpoetsen, spullen weer in de rugzak, schoenen aantrekken, en weer verder na ongeveer een a twee uur koffie met toast, nog eens twee uur wat eten, en dan de laatste kilometers.
Ik start met Iris en Vanessa, maar het gaat berg op, dus geef ik vol gas en doe een uurtje of anderhalf cardiofitness, na een drie kwartier zie ik Timo en Martin, Der op en erover maar de heren zeggen tegen elkaar; wass ist mit der holländer los, will er uns verarschen oder? Ik denk nog wat gas erbij maar Martin blijft kleven, na twintig minuten geeft Timon op, maar dan komen we bij een bar en gaan we eerst wat eten.
Timo is een jongen van 19 uit Freiburg (zwarte woud) 
Hij zegt dat hij de camino in eerste instantie uit religieuze gronden wilde lopen maar de laatste dagen voordat hij werkelijk ging lopen zijn dat er meer geworden en is het religieuze aspect eigenlijk verdwenen.
Hij heeft veel na kunnen denken of hij de juiste beslissingen heeft genomen de laatste tijd, en vind dat hij daarin goed is geslaagd.
Het verbaasd me steeds weer hoe zulke jonge jongens als Timo en Martin zo open met  ouderen, zoals Vanessa en Iris omgaan.
Leeftijd is in het geheel onbelangrijk evenals rangen en standen, we moeten immers allemaal zelf lopen en onze eigen spullen dragen en wassen, we hebben allemaal dezelfde pijntjes en ongemakken.
En weer een dag voorbij we zijn aangekomen in Palas de Rei, en zoeken een bed, geen probleem ditmaal omdat we iedereen voorbij zijn gelopen.
Ik ga relaxen, Buenos Noches

1 opmerking:

  1. he ouwe hoe is het bijna bij het eind
    geniet nog even van de laatste dagen
    want als je thuis bent is de rust voorbij
    dan zit je weer in de bouw met alle buuren die alles willen weten wij ook
    dus geniet er nog van zie je gauw

    BeantwoordenVerwijderen